Ερείπια βυζαντινής οχύρωσης στον λόφο της Επισκοπής στον Άνω Βόλο.

Ο λόφος της Επισκοπής είναι ένα κωνικό βραχώδες ύψωμα στον Άνω Βόλο, σε δεσπόζουσα θέση. Η ονομασία «Επισκοπή» ανάγεται χρονικά στον ύστερο Μεσαίωνα και οφείλεται στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το κτίριο που χρησίμευε ως κατοικία Επισκόπου Δημητριάδος, μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Τούρκους (1423) και την ερήμωση της Δημητριάδας.

Ο ανατολικός τοίχος του ναού με την τρίπλευρη αψίδα του ιερού είναι ό,τι απομένει σήμερα από τον παλαιό βυζαντινό ναό που υπήρχε εκεί. Στη βορειοανατολική πλαγιά του λόφου σώζονται τα βυζαντινά παρεκκλήσια της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, του Γενεσίου του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και του Αγίου Δημητρίου. Η όλη διάταξη δείχνει ότι εδώ υπήρχε αρχικά μάλλον κάποιο βυζαντινό μοναστήρι.

Ο αρχικός βυζαντινός ναός ανακαινίστηκε εκ βάθρων το 1639 από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Κάλλιστο και με τη μορφή αυτή διατηρείται μέχρι σήμερα.

Στον λόφο, εκτός από τον κυρίως ναό και τα παρεκκλήσια διακρίνονται και κατάλοιπα από την βυζαντινή οχύρωση: τμήματα του οχυρωματικού περιβόλου, κατάλοιπα ενός κυκλικού πύργου (βίγλας), λείψανα υδατοδεξαμενής.

Η πιο πιθανή χρονολογία της οικοδόμησης του αρχικού βυζαντινού ναού τοποθετείται στο δεύτερο μισό του 13ου αιώνα, όταν την περιοχή διαφέντευε η οικογένεια των Μαλιασηνών που ήταν υποτελείς του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ο αυθέντης της Δημητριάδας εκείνη την εποχή ήταν ο Κομνηνός Δούκας Άγγελος Κωνσταντίνος ο Μαλιασηνός.
Το πιο πιθανό είναι και η οχύρωση να είναι κατασκευή της ίδιας περιόδου, δηλαδή του τέλους του 13ου αιώνα.

Πηγές